แพ น. ไม้ไผ่หรือซุงเป็นต้นที่ผูกมัดเรียงติดกันมาก ๆ สำหรับใช้เป็นพาหนะทางนํ้า หรือล่องมาขาย เช่น แพไม้ไผ่ แพซุง แพหยวกกล้วย, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่ติดเนื่องกันเป็นตับอย่างแพ เช่น ธูป แพเทียนแพ สวะลอยเป็นแพ แพ ลักษณนามเรียกของที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ธูป ๓ แพ ข้าวเม่าทอด ๒ แพ. ยกครู ก. ทำพิธีบูชาครูเป็นประจำปี กล่าวคือ นำขันล้างหน้า ผ้าขาว เงิน ไปบูชาครูเป็นการคำนับ, ทำพิธีมอบตัวให้เป็นศิษย์ของครู กล่าวคือ นำดอกไม้ ธูป เทียน หญ้าแพรก ดอกมะเขือ ไปบูชาครู. ลอยกระทง น. ชื่อเทศกาลอย่างหนึ่ง เอากระทงที่บรรจุ ธูป เทียนดอกไม้ แล้วจุดให้ลอยในน้ำ ทำในวันเพ็ญเดือน ๑๒. ลาตาย น. การที่ทายาทหรือญาติของผู้ตายซึ่งขอพระราชทานนํ้าอาบศพนำ ธูป เทียนแพ กระทงกรวยดอกไม้ และหนังสือกราบถวายบังคมลาตายไปกราบถวายบังคมลาที่สำนักพระราชวัง เป็นการกราบทูลข่าวการตายของผู้นั้นให้ทรงทราบ. ลาบวช ก. นำดอกไม้ ธูป เทียนไปขอขมาผู้ใหญ่ที่นับถือเพื่อลาไปบวช. เวียนเทียน ก. นั่งหรือยืนเป็นวงกลมแล้วส่งแว่นที่จุดเทียนติดไว้ต่อ ๆ กันไป, อาการที่ถือดอกไม้ ธูป เทียนเดินประทักษิณสิ่งที่เคารพบูชา เช่น เวียนเทียนรอบพระอุโบสถในวันวิสาขบูชา, เดิมเรียกว่า เดินเทียน สักการ-, สักการะ (-การะ-) ก.
บูชาด้วยสิ่งหรือเครื่องอันพึงบูชา เช่น ดอกไม้ ธูป เทียน, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ บูชา เป็น สักการบูชา. เสียธรรมเนียม ก. ผิดไปจากแบบแผนที่เคยปฏิบัติกันมา เช่น เมื่อเวลาไปไหว้พระควรมีดอกไม้ ธูป เทียนไปด้วย อย่าให้เสียธรรมเนียม. แหนบ ลักษณนามเรียกของบางอย่างเช่นซอง ธูป หรือใบตองที่พับ เช่น ธูป แหนบหนึ่ง ใบตอง ๒ แหนบ. incense (อิน' เซนซฺ) n. เครื่องหอม, ธูป, กำยาน, กลิ่นหอม. -vt. เผาเครื่องหอม, ใช้เครื่องหอมรม, จุด ธูป บูชา. -vi. จุด ธูป บูชา, จุดเครื่องหอม, See also: incensement n. joss stick ธูป pastil (le) (เพสทีล) n. ยาอม, ก้อนยา, ธูป ยา
ไม่เคยรับขึ้นทะเบียนมาก่อน ไม่ผ่านประเมินความปลอดภัย-ประสิทธิภาพ-ความเหมาะสมของอัตราการใช้ ซึ่งอาจเสี่ยงอันตรายต่อผู้ใช้ได้ ทั้งนี้ การนำเข้า-จำหน่ายผลิตภัณฑ์ที่มิได้ขึ้นทะเบียนมีความผิดทางกฎหมาย ผู้บริโภคควรตรวจดูเลขทะเบียน เครื่องหมาย อย. ด้วย เพื่อความมั่นใจว่าปลอดภัย ใช้แล้วไม่เกิดอันตราย
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ ปรับการตั้งค่า ภาษาที่แสดง ญี่ปุ่น (JP) จีน (CN) เยอรมัน (DE) ฝรั่งเศส (FR) ไทย (TH) อังกฤษ (EN) พินอิน (拼音;pinyin) จู้อิน (注音;zhuyin) ไทย-ไทย: พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ. ศ. ๒๕๕๔ ธูป, ธูป - (ทูบ, ทูปะ-) น. เครื่องหอมชนิดหนึ่ง มีแกนทำด้วยก้านไม้ไผ่เล็ก ๆ เป็นต้น มักย้อมสีแดง พอกด้วยผงไม้หอม, มักใช้จุดคู่กับเทียน, ลักษณนามว่า ดอก ธูป, ธูป - เครื่องหอมที่ป่นเป็นผงแล้วทำเป็นรูปต่าง ๆ เช่น รูปกรวย ขดเป็นวง ใช้จุดให้มีกลิ่นหอม. เพิ่มคำศัพท์ ทราบความหมายของคำศัพท์นี้?